Down Sindromedun haurrak, oro har, eskola arruntetan ikas ditzakete. Esan bezala, Down sindromea arazo genetikoa da, 21. kromosoman dagoen alterazioa hain zuzen ere; baina sindromedun subjetu guztiak ez dituzte arazo berdinak azaleratzen, sindrome honek maila ezberdinak baititu.
Atzerapen mental guztien %25ak down sindromeak osatzen du. Hezkuntzan kontuan hartzeko arazoa da, horregatik hainbat gauza izan behar dira kontuan. Eman beharreko lehenengo pausua gurasoei laguntza eskaintzea izango da. Argitu behar da hasiera geldoa dela, eta batzuetan aurrerapenak nabariak badira ere, batzuetan geldialdia izango dela.
Garapenerako laguntza-jarrera batek:
Garapenerako laguntza-jarrera batek:
Argi izan behar duguna zera da: klase barnean normalizazioa lortzeko gure partetik asko jarri beharko dugu, eta beti ere pedagogia profesionalekin harremanetan mantendu.
- Bitartekoak eta potentzialtasunak azpimarratu behar ditu, eta ez mugapenak.
- Ez du gehiegi babestu behar eta ez du izan behar haur izaten jarraitzeko joera.
- Ez du pertsona ordeztu behar besteen ordez aukeratuz edo antolatuz.
- Akatsak egiten uzteak ikaskuntza laguntzen du.
- Pertsona bere osotasunean hartu behar du eta ez du defizitarekin bakarrik identifikatu behar.
- Eskuhartzea indartuko duten denbora eta erritmoa errespetatu behar ditu eta ez du aurreratu behar.
- Bere ulermen-gaitasunaren mailan mundua ulergarri izan dadin saiatu behar du eta ez du aurrez suposatu behar ezin dutela ulertu, aitzitik, sarbiderako estrategiak bilatu behar ditu.
- Komunikazioa onartu eta sustatu behar du inguruarekiko elkarreragina estulatzeko (buruaren, besoen eta eskuen mugimenduak artikulaziorako behar direnak baino lehenago kontrolatzen dituzte). Komunikatzeko saiakera guztiak baloratu eta interpretatu behar dira. Helduak bi kode, elkarren osagarri direnak, erabil ditzake (hitzezkoa eta keinuen bidezkoa).
0 comentarios:
Publicar un comentario