
* Bere adineko jolasak proposatu (normalean, ume txikienak nahiago dituzte) eta atsegin diezaiola, berarekin jolastu.
* Egin baino lehen, umeari eskatu ozenki pentsa dezala zer nolako zereginak egin behar dituen: “eskolatik ailegatutakoan, etxeko arropa jantzi eta jantzita daukadana ordenean utziko dut, askaria hartzen dut, etxeko lanak egingo ditut, telebista tartetxo batean ikusiko dut eta gero mahai jartzen lagunduko dut”.
* Umearekiko afektu seinaleak handitu, etiketak saihestu “desobidetzailea”, “gezurtia”... Umeak dauzkan dohainak edo trebetasunak goraipatu eta sustatu.
* Umearekin adostu seinale bat, motza eta erabatekoa, adierazteko noiz gelditu eta noiz egon behar duen erne: “nahiko”, “geldi”, “bale”...
* Bere ekintzak, aldez aurretik, ebaluatu ditzala eskatu umeari, honek bere eginkizunen ondorioak aurrikusten lagunduko dio; portaera egokiak bilatzen lagunduko diogu: “autobusera igotzeko gure txanda tokatu arte itxaron behar dugu, ilaran jarri, txanda errespetatzen ez baduzu azkena izatera pasako zara”.
* Taldeko ekintzetan, AFHN duen umeak zailtasunak izaten ditu elkarlanean aritzeko eta pazientzia gutxikoa izaten da; entrenamendua eman beharko zaio besteekiko harremanak mantentzeko eta zailtasunak gainditu ditzala: “Ezpainak estutu eta, besteak hitz egiten bukatu arte, ez duzula ezer esango ikasiko duzu; ea, ondo estutu eta, nik hizketan bukatzen dudanean, kontatu nahi duzuna zeuk”. Kasu bakoitzean nola egin umearekiko entseguak egingo ditugu: txandari itxaroteko, era oldarkorraz ez erantzuteko, besteak ez gogaitzeko... Hau guztia aspertu arte errepikatu beharko dugu eta desanimatu gabe.
* Bere lorpenak adoretu edo saritu. AFHN duten umeek, besteen arbuioa ikusten dutenez, oso autoestimu baxua izaten dute. Horregatik, oso garrantzitsua da umearen lorpenek berehalako sariak edo errefortzuak jaso ditzatela: laudorioak, maitasun-keinuak, oparitxoak, ...
* Atsedenak egin ditzan, bere zereginak zatitu; kontzentratuta eta lasai ematen duen denbora apurka luzatzen joango gara.
* Istiluetan sartuta aurki ez dadin, bere ekintzen ondorioak aurretik ikustarazten erakutsiko diogu. Gelditzeko erak eta ezer egin aurretik pentsatu behar dela gogoaraziko diogu.
* Oldarkortasuna eta erlaxazioa bateraezinak direnez, erlaxazio teknika bat ikasteak oldarkortasunaren agerpenaren probabilitatea gutxituko du. Horregatik, komenigarria izango litzateke erlaxazio teknika xume bat irakastea ume hauei; honen adibide, Schneider eta Robin ikertzaileek proposatutakoa: “Dortokaren Teknika” izendatzen dena.
0 comentarios:
Publicar un comentario